абе́чкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абе́чкавы |
абе́чкавая |
абе́чкавае |
абе́чкавыя |
| Р. |
абе́чкавага |
абе́чкавай
абе́чкавае |
абе́чкавага |
абе́чкавых |
| Д. |
абе́чкаваму |
абе́чкавай |
абе́чкаваму |
абе́чкавым |
| В. |
абе́чкавы (неадуш.)
абе́чкавага (адуш.) |
абе́чкавую |
абе́чкавае |
абе́чкавыя (неадуш.)
абе́чкавых (адуш.) |
| Т. |
абе́чкавым |
абе́чкавай
абе́чкаваю |
абе́чкавым |
абе́чкавымі |
| М. |
абе́чкавым |
абе́чкавай |
абе́чкавым |
абе́чкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абе́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.
Лубяны абадок у рэшаце, сіце і пад.
|| прым. абе́чкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ободо́чный спец. абадо́чны, абадко́вы; абе́чкавы;
ободо́чная кишка́ анат. абадо́чная кішка́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)