абе́рнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абе́рнены |
абе́рненая |
абе́рненае |
абе́рненыя |
| Р. |
абе́рненага |
абе́рненай абе́рненае |
абе́рненага |
абе́рненых |
| Д. |
абе́рненаму |
абе́рненай |
абе́рненаму |
абе́рненым |
| В. |
абе́рнены (неадуш.) абе́рненага (адуш.) |
абе́рненую |
абе́рненае |
абе́рненыя (неадуш.) абе́рненых (адуш.) |
| Т. |
абе́рненым |
абе́рненай абе́рненаю |
абе́рненым |
абе́рненымі |
| М. |
абе́рненым |
абе́рненай |
абе́рненым |
абе́рненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абе́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абе́рнены |
абе́рненая |
абе́рненае |
абе́рненыя |
| Р. |
абе́рненага |
абе́рненай абе́рненае |
абе́рненага |
абе́рненых |
| Д. |
абе́рненаму |
абе́рненай |
абе́рненаму |
абе́рненым |
| В. |
абе́рнены (неадуш.) абе́рненага (адуш.) |
абе́рненую |
абе́рненае |
абе́рненыя (неадуш.) абе́рненых (адуш.) |
| Т. |
абе́рненым |
абе́рненай абе́рненаю |
абе́рненым |
абе́рненымі |
| М. |
абе́рненым |
абе́рненай |
абе́рненым |
абе́рненых |
Кароткая форма: абе́рнена.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абе́рнены перевёрнутый; опроки́нутый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)