абе́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абе́льванне
Р. абе́львання
Д. абе́льванню
В. абе́льванне
Т. абе́льваннем
М. абе́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абе́льванне ср.

1. побе́лка ж.;

2. разг. свежева́ние;

3. разг. очи́стка от коры́;

1-3 см. абе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абе́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абельваць — абяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)