Абеленыя землі, гл. Белыя землі

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

абе́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абе́лены абе́леная абе́ленае абе́леныя
Р. абе́ленага абе́ленай
абе́ленае
абе́ленага абе́леных
Д. абе́ленаму абе́ленай абе́ленаму абе́леным
В. абе́лены (неадуш.)
абе́ленага (адуш.)
абе́леную абе́ленае абе́леныя (неадуш.)
абе́леных (адуш.)
Т. абе́леным абе́ленай
абе́ленаю
абе́леным абе́ленымі
М. абе́леным абе́ленай абе́леным абе́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абе́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абе́лены абе́леная абе́ленае абе́леныя
Р. абе́ленага абе́ленай
абе́ленае
абе́ленага абе́леных
Д. абе́ленаму абе́ленай абе́ленаму абе́леным
В. абе́лены (неадуш.)
абе́ленага (адуш.)
абе́леную абе́ленае абе́леныя (неадуш.)
абе́леных (адуш.)
Т. абе́леным абе́ленай
абе́ленаю
абе́леным абе́ленымі
М. абе́леным абе́ленай абе́леным абе́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абе́лены абе́леная абе́ленае абе́леныя
Р. абе́ленага абе́ленай
абе́ленае
абе́ленага абе́леных
Д. абе́ленаму абе́ленай абе́ленаму абе́леным
В. абе́лены (неадуш.)
абе́ленага (адуш.)
абе́леную абе́ленае абе́леныя (неадуш.)
абе́леных (адуш.)
Т. абе́леным абе́ленай
абе́ленаю
абе́леным абе́ленымі
М. абе́леным абе́ленай абе́леным абе́леных

Кароткая форма: абе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

БЕ́ЛЫЯ ЗЕ́МЛІ

(абеленыя, абельныя),

землі феадалаў у Рус. дзяржаве 16—17 ст., насельніцтва якіх вызвалялася ад дзярж. падаткаў і павіннасцяў.

Белыя землі лічыліся асабістыя панскія ўгоддзі і землі памешчыкаў, якія неслі вайск. службу. У гарадах двары феадалаў і служылых людзей былі аб’яднаны ў «белыя слабоды», прывілеяванае становішча якіх выклікала незадаволенасць насельніцтва пасадаў. Пасля Маскоўскага паўстання 1648 паводле Саборнага ўлажэння 1649 «белыя слабоды» ўключаны ў пасады, а іх насельніцтва прыраўнавана ў правах да пасадскіх людзей.

т. 3, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)