абдыма́ць гл. абняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдыма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абдыма́ю абдыма́ем
2-я ас. абдыма́еш абдыма́еце
3-я ас. абдыма́е абдыма́юць
Прошлы час
м. абдыма́ў абдыма́лі
ж. абдыма́ла
н. абдыма́ла
Загадны лад
2-я ас. абдыма́й абдыма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абдыма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абдыма́ць несов., см. абніма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абдыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдыма́ць

1. umrmen vt; in die rme schleßen*;

2. гл. абняць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Абдыма́ць, абдым пры рус. обнимать і ўкр. обіймати узніклі на аснове паралелізму форм тыпу ўзнімаць/уздымаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абдымаць, абвіваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

абня́ць, абніму́, абні́меш, абні́ме і абдыму́, абды́меш, абды́ме; абня́ў, -няла́, -ло́; абнімі́ і абдымі́; абня́ты; зак., каго-што.

1. Ласкава абхапіць рукамі каго-, што-н. для выражэння сардэчных адносін.

Маці пяшчотна абняла сына.

2. Акінуць, ахапіць позіркам.

Не а. вачамі прасторы палёў.

3. перан. Акружыць з розных бакоў.

Маладыя рабіны абнялі сядзібу.

Пажар абняў сяло.

4. перан. Ахапіць, авалодаць (пра пачуцці).

Лясны спакой абняў душу лагодай.

(Як) вокам (позіркам) абняць (разм.) — вельмі далёкі, як толькі можна ўбачыць.

|| незак. абніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абдыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абдымаць — абняць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абды́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. абдымаць — абняць (у 3 знач.); ахоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)