абдры́паны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абдры́паны |
абдры́паная |
абдры́панае |
абдры́паныя |
| Р. |
абдры́панага |
абдры́панай абдры́панае |
абдры́панага |
абдры́паных |
| Д. |
абдры́панаму |
абдры́панай |
абдры́панаму |
абдры́паным |
| В. |
абдры́паны (неадуш.) абдры́панага (адуш.) |
абдры́паную |
абдры́панае |
абдры́паныя (неадуш.) абдры́паных (адуш.) |
| Т. |
абдры́паным |
абдры́панай абдры́панаю |
абдры́паным |
абдры́панымі |
| М. |
абдры́паным |
абдры́панай |
абдры́паным |
абдры́паных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абдры́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абдры́паны |
абдры́паная |
абдры́панае |
абдры́паныя |
| Р. |
абдры́панага |
абдры́панай абдры́панае |
абдры́панага |
абдры́паных |
| Д. |
абдры́панаму |
абдры́панай |
абдры́панаму |
абдры́паным |
| В. |
абдры́паны (неадуш.) абдры́панага (адуш.) |
абдры́паную |
абдры́панае |
абдры́паныя (неадуш.) абдры́паных (адуш.) |
| Т. |
абдры́паным |
абдры́панай абдры́панаю |
абдры́паным |
абдры́панымі |
| М. |
абдры́паным |
абдры́панай |
абдры́паным |
абдры́паных |
Кароткая форма: абдры́пана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абдры́паны прост. обтрёпанный; замы́зганный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Абдры́паны ’абарваны’ (КТС, БРС), абдрыпаць, абдрыпацца, укр. обдрипаний ’тс’, чэш. dřipati ’рваць’, dřip ’лахман’, в.-луж. dripać ’разрываць’, балг. дрипи ’лахманы’, дрипав ’абарваны’, макед. дрипа, дрипав ’тс’, серб.-харв. дри̏паты ’рваць’, славен. dripati ’тс’. Арэал распаўсюджання сведчыць аб праславянскім характары гэтага слова. Параўн. літ. apdrìbti ’ападаць, абвісаць (аб плацці)’, drìbti ’падаць камякамі, жмутамі’, гоц. dreiban ’гнаць, біць’ і інш. Супастаўленне балтыйскіх і германскіх форм гл. у Шпэхта KZ, 68, 41. Гл. таксама Махэк₂, 131, у якога няма беларускіх і ўкраінскіх паралеляў; ён лічыць паходжанне гэтых слоў няясным.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
обтрёпанный абтрапа́ны, абадра́ны, абшарпа́ны; (о подоле) абдры́паны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обшмы́ганный прич., прил., прост. абшарпа́ны, абдры́паны; зашмальцава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Абцо́баны ’абдрыпаны’ (Суднік, вусн. паведамлю полац.), магчыма, да цопаць ’шлёпаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
обдёрганный
1. прич. абарва́ны, мног. паабрыва́ны, абшмо́рганы, мног. паабшмо́ргваны;
2. прич. абску́бены, абця́гнуты; см. обдёргать;
3. прил. (плохо одетый) абадра́ны, абдры́паны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)