Verbum

анлайнавы слоўнік

абдзіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абдзіра́нне ср.

1. обди́рка ж., обдира́ние;

2. цара́пание;

3. очёсывание;

4. разг. обдира́ние, обира́ние; (продажа по завышенным ценам — ещё) обира́тельство;

1-4 см. абдзіра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абдзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абдзіраць — абадраць, абдзерці і абдзірацца — абадрацца, абдзерціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абдзіранне (у металаапрацоўцы) 1/18

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

абдзіра́нне н. Ábschälen n -s; Entrínden n -s (кары); Féllabziehen n -s (скуры)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абдзе́рці, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́; -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; -дзёр, -дзёрла; -дзяры́; -дзёрты; зак.

Тое, што і абадраць.

|| незак. абдзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абдзіра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абадра́ць, абдзяру́, абдзярэ́ш, абдзярэ́; абдзяро́м, абдзераце́, абдзяру́ць; абдзяры́; абадра́ны; зак., каго-што.

1. Здзерці з усіх бакоў, абдзерці, злупіць, ачысціць.

А. кару.

А. пяньку.

2. Пакрыць драпінамі; падрапаць.

А. нос.

3. перан. Абабраць, абакрасці, ашуканствам пазабіраць што-н. у каго-н. (разм.).

А. пакупніка.

|| незак. абдзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абдзіра́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.) і абдзі́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обдира́тельство абдзіра́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zdzierstwo

н. абдзіранне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

облу́пливание

1. аблу́пліванне, -ння ср., абдзіра́нне, -ння ср.;

2. абіра́нне, -ння ср., абдзіра́нне, -ння ср.; см. облу́пливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)