абгіна́ць гл. абагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абгіна́ю абгіна́ем
2-я ас. абгіна́еш абгіна́еце
3-я ас. абгіна́е абгіна́юць
Прошлы час
м. абгіна́ў абгіна́лі
ж. абгіна́ла
н. абгіна́ла
Загадны лад
2-я ас. абгіна́й абгіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абгіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абгіна́ць несов., в разн. знач. огиба́ть; см. абагну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгіна́ць гл. абагнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абагну́ць, -гну́, -гне́ш, -гне́; -гнём, -гняце́, -гну́ць; -гні́; -гну́ты; зак.

1. каго-што. Абысці, аб’ехаць кругом; пайсці, паехаць у абход чаго-н.

А. лес.

2. што. Згінаючы што-н., абкруціць вакол чаго-н.

А. бочку абручом.

|| незак. агіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е, абгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і агіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгіна́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да абгінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Тое, што і абгінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгіна́цца несов., возвр., страд. огиба́ться; см. абагну́цца, абгіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́бгінка ’ручка касы’ (ДАБМ, 818, мін.). Ад абгінаны (залежны дзеепрыметнік ад дзеяслова абгінаць) і суф. ‑ка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)