абгуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Перамагчы каго-н. у гульні.

А. у шашкі.

|| незак. абгу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абгу́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгуля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абгуля́ю абгуля́ем
2-я ас. абгуля́еш абгуля́еце
3-я ас. абгуля́е абгуля́юць
Прошлы час
м. абгуля́ў абгуля́лі
ж. абгуля́ла
н. абгуля́ла
Загадны лад
2-я ас. абгуля́й абгуля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абгуля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абгуля́ць сов. обыгра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгуля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Перамагчы каго‑н. у гульні. Абгуляць у шахматы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгу́льваць, абгуля́ць (каго-н. у гульні) j-m im Spiel besíegen [schlágen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

общёлкать сов., прост. абгуля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абгуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгу́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абгульваць — абгуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обыгра́ть сов.

1. (в игре) абыгра́ць; абгуля́ць;

2. в др. знач. абыгра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ograć

зак. абыграць, абгуляць;

ograć do suchej nitki — абыграць да ніткі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)