абгу́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абгу́льванне
Р. абгу́львання
Д. абгу́льванню
В. абгу́льванне
Т. абгу́льваннем
М. абгу́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абгу́льванне ср. обы́грывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгу́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абгульваць — абгуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Перамагчы каго-н. у гульні.

А. у шашкі.

|| незак. абгу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абгу́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обы́грывание

1. абы́грыванне, -ння ср.; абгу́льванне, -ння ср.;

2. абы́грыванне, -ння ср.; см. обы́грывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)