абго́рнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абго́рнуты |
абго́рнутая |
абго́рнутае |
абго́рнутыя |
| Р. |
абго́рнутага |
абго́рнутай абго́рнутае |
абго́рнутага |
абго́рнутых |
| Д. |
абго́рнутаму |
абго́рнутай |
абго́рнутаму |
абго́рнутым |
| В. |
абго́рнуты (неадуш.) абго́рнутага (адуш.) |
абго́рнутую |
абго́рнутае |
абго́рнутыя (неадуш.) абго́рнутых (адуш.) |
| Т. |
абго́рнутым |
абго́рнутай абго́рнутаю |
абго́рнутым |
абго́рнутымі |
| М. |
абго́рнутым |
абго́рнутай |
абго́рнутым |
абго́рнутых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абго́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абго́рнуты |
абго́рнутая |
абго́рнутае |
абго́рнутыя |
| Р. |
абго́рнутага |
абго́рнутай абго́рнутае |
абго́рнутага |
абго́рнутых |
| Д. |
абго́рнутаму |
абго́рнутай |
абго́рнутаму |
абго́рнутым |
| В. |
абго́рнуты (неадуш.) абго́рнутага (адуш.) |
абго́рнутую |
абго́рнутае |
абго́рнутыя (неадуш.) абго́рнутых (адуш.) |
| Т. |
абго́рнутым |
абго́рнутай абго́рнутаю |
абго́рнутым |
абго́рнутымі |
| М. |
абго́рнутым |
абго́рнутай |
абго́рнутым |
абго́рнутых |
Кароткая форма: абго́рнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абго́рнуты
1. обёрнутый, обвёрнутый;
2. осы́панный; оку́ченный; см. абгарну́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абго́рнуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абгарнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абго́рнуты éingewickelt, éingehüllt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абго́рнены, см. абго́рнуты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чалма́, -ы́, мн. чалмы́, ча́лмаў, чалма́м, ж.
Мужчынскі галаўны ўбор у мусульман: доўгі кавалак тканіны, абгорнуты некалькі разоў вакол галавы.
|| прым. чалмо́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аку́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад акучыць.
2. у знач. прым. Абгорнуты, абсыпаны зямлёю пры дапамозе акучніка. Акучаная бульба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обвёрнутый (чем) абвіну́ты, абго́рнуты, мног. паабго́ртваны; (во что) укру́чаны, мног. паўкру́чваны, завіну́ты, заго́рнуты, мног. пазаго́ртваны; (о книге, тетради и т. п.) абго́рнуты, мног. паабго́ртваны, абло́жаны; (обмотанный) абкру́чаны, мног. паабкру́чваны; см. обверну́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обёрнутыйI (чем) абго́рнуты, мног. паабго́ртваны, абвіну́ты; (во что) укру́чаны, мног. паўкру́чваны, завіну́ты; заго́рнуты, мног. пазаго́ртваны; (о книге, тетради и т. п.) абго́рнуты, мног. паабго́ртваны; абло́жаны; (обмотанный) абкру́чаны, мног. паабкру́чваны; см. оберну́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)