абго́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абго́рнуты абго́рнутая абго́рнутае абго́рнутыя
Р. абго́рнутага абго́рнутай
абго́рнутае
абго́рнутага абго́рнутых
Д. абго́рнутаму абго́рнутай абго́рнутаму абго́рнутым
В. абго́рнуты (неадуш.)
абго́рнутага (адуш.)
абго́рнутую абго́рнутае абго́рнутыя (неадуш.)
абго́рнутых (адуш.)
Т. абго́рнутым абго́рнутай
абго́рнутаю
абго́рнутым абго́рнутымі
М. абго́рнутым абго́рнутай абго́рнутым абго́рнутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абго́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абго́рнуты абго́рнутая абго́рнутае абго́рнутыя
Р. абго́рнутага абго́рнутай
абго́рнутае
абго́рнутага абго́рнутых
Д. абго́рнутаму абго́рнутай абго́рнутаму абго́рнутым
В. абго́рнуты (неадуш.)
абго́рнутага (адуш.)
абго́рнутую абго́рнутае абго́рнутыя (неадуш.)
абго́рнутых (адуш.)
Т. абго́рнутым абго́рнутай
абго́рнутаю
абго́рнутым абго́рнутымі
М. абго́рнутым абго́рнутай абго́рнутым абго́рнутых

Кароткая форма: абго́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абго́рнуты

1. обёрнутый, обвёрнутый;

2. осы́панный; оку́ченный; см. абгарну́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абго́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абгарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абго́рнуты ingewickelt, ingehüllt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абго́рнены, см. абго́рнуты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чалма́, -ы́, мн. чалмы́, ча́лмаў, чалма́м, ж.

Мужчынскі галаўны ўбор у мусульман: доўгі кавалак тканіны, абгорнуты некалькі разоў вакол галавы.

|| прым. чалмо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аку́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад акучыць.

2. у знач. прым. Абгорнуты, абсыпаны зямлёю пры дапамозе акучніка. Акучаная бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обвёрнутый (чем) абвіну́ты, абго́рнуты, мног. паабго́ртваны; (во что) укру́чаны, мног. паўкру́чваны, завіну́ты, заго́рнуты, мног. пазаго́ртваны; (о книге, тетради и т. п.) абго́рнуты, мног. паабго́ртваны, абло́жаны; (обмотанный) абкру́чаны, мног. паабкру́чваны; см. обверну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обёрнутыйI (чем) абго́рнуты, мног. паабго́ртваны, абвіну́ты; (во что) укру́чаны, мног. паўкру́чваны, завіну́ты; заго́рнуты, мног. пазаго́ртваны; (о книге, тетради и т. п.) абго́рнуты, мног. паабго́ртваны; абло́жаны; (обмотанный) абкру́чаны, мног. паабкру́чваны; см. оберну́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)