абго́нны гл. абагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абго́нны абго́нная абго́ннае абго́нныя
Р. абго́ннага абго́ннай
абго́ннае		 абго́ннага абго́нных
Д. абго́ннаму абго́ннай абго́ннаму абго́нным
В. абго́нны (неадуш.)
абго́ннага (адуш.)		 абго́нную абго́ннае абго́нныя (неадуш.)
абго́нных (адуш.)
Т. абго́нным абго́ннай
абго́ннаю		 абго́нным абго́ннымі
М. абго́нным абго́ннай абго́нным абго́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абагна́ць, абганю́, абго́ніш, абго́ніць; абгані́; абагна́ны; зак.

1. каго-што. Апярэдзіць у руху, бегу.

А. калону машын.

2. каго-што. Вырасці большым, вышэйшым за каго-, што-н.

А. старэйшага брата.

А. аднакласнікаў.

3. перан., каго-што. Дасягнуць большых поспехаў у параўнанні з кім-, чым-н.

А. таварышаў па ведах.

4. што. Акучыць.

А. бульбу.

|| незак. абганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абго́н, -у, м. (да 1 і 4 знач.).

|| прым. абго́нны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.) і абганя́льны, -ая, -ае (да 4 знач.).

Абгонны манеўр.

Абганяльны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обго́нный спец. абго́нны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)