абгніва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абгніва́е абгніва́юць
Прошлы час
м. абгніва́ў абгніва́лі
ж. абгніва́ла
н. абгніва́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абгніва́ць несов. обгнива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгніва́ць, ‑ае.

Незак. да абгнісці, абгніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгні́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гні́ў, -гніла́, -ло́; зак.

Тое, што і абгніць.

|| незак. абгніва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гні́ў, -гніла́, -ло́; зак.

Стаць гнілым зверху ці з краёў.

Паркан абгніў і абваліўся.

|| незак. абгніва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обгнива́ть несов. абгніва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)