абгарэ́лы, -ая, -ае.

Пашкоджаны агнём, абпалены.

А. будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгарэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абгарэ́лы абгарэ́лая абгарэ́лае абгарэ́лыя
Р. абгарэ́лага абгарэ́лай
абгарэ́лае		 абгарэ́лага абгарэ́лых
Д. абгарэ́ламу абгарэ́лай абгарэ́ламу абгарэ́лым
В. абгарэ́лы (неадуш.)
абгарэ́лага (адуш.)		 абгарэ́лую абгарэ́лае абгарэ́лыя (неадуш.)
абгарэ́лых (адуш.)
Т. абгарэ́лым абгарэ́лай
абгарэ́лаю		 абгарэ́лым абгарэ́лымі
М. абгарэ́лым абгарэ́лай абгарэ́лым абгарэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абгарэ́лы обгоре́вший, обгоре́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Пашкоджаны агнём, абпалены. Абгарэлы пень. Абгарэлы танк. □ Наперадзе была рэчка, мост цераз яе і за мостам кварталы горада з разбуранымі, абгарэлымі будынкамі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгарэ́лы ábgebrannt; vom Féuer beschädigt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обгоре́вший, обгоре́лый абгарэ́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвугле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які пакрыўся вугалем, абгарэлы. Абвуглелае бярвенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гарэ́лы 1: «Горѣлаго шелига не стоишь» (Нас.). Насовіч мяркуе, што гарэ́лы ў гэтым сэнсе мае сувязь з гале́лы ’шелег (манета)’, гл.

Гарэ́лы 2 ’карычневы, руды’ (Сл. паўн.-зах.). Па паходжанню метафара: ’абгарэлы’ — ’абгарэлы, карычневы’ — ’карычневы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ашмалак, ошма́лок ’абгарэлы кусок ці канец, край чаго-небудзь’ (Клім.). Ад шмалыты ’абпальваць, смаліць’ (там жа) як асмалак ад смаліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прылама́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыламаць.

2. у знач. прым. Надламаны, прыгнуты. Грузным мяшком бандыт з’ехаў пад абгарэлы пянёк, адну руку падкурчыўшы пад сябе, а другой хапаючыся за прыламаныя галінкі. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)