абга́рваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абга́рваю |
абга́рваем |
| 2-я ас. |
абга́рваеш |
абга́рваеце |
| 3-я ас. |
абга́рвае |
абга́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абга́рваў |
абга́рвалі |
| ж. |
абга́рвала |
| н. |
абга́рвала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абга́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абга́рваць несов. обгора́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абга́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абгарэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абгарэ́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -ры́; зак.
1. Абвугліцца, пачарнець у агні.
Сцяна абгарэла ў час пажару.
2. Атрымаць апёкі, пашкоджанні ад агню.
А. у танку.
А. на пажары.
|| незак. абгара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абга́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абгара́ць несов., см. абга́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обгора́ть несов. абга́рваць, абгара́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
опаля́ться
1. абпа́львацца, абга́рваць;
2. страд. абпа́львацца; апяка́цца; см. опаля́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)