абгалі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абгалю́ |
абго́лім |
| 2-я ас. |
абго́ліш |
абго́ліце |
| 3-я ас. |
абго́ліць |
абго́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
абгалі́ў |
абгалі́лі |
| ж. |
абгалі́ла |
| н. |
абгалі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абгалі́ |
абгалі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абгалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абгалі́ць сов., см. агалі́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абгалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак.
Тое, што і агаліць (у 7 знач.). Пакуль нашы разведчыцы і праважатыя з’ядуць крупнік, абгалю ўсіх не горш, як у гарадской цырульні. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)