абгалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абгалю́ абго́лім
2-я ас. абго́ліш абго́ліце
3-я ас. абго́ліць абго́ляць
Прошлы час
м. абгалі́ў абгалі́лі
ж. абгалі́ла
н. абгалі́ла
Загадны лад
2-я ас. абгалі́ абгалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абгалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абгалі́ць сов., см. агалі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак.

Тое, што і агаліць (у 7 знач.). Пакуль нашы разведчыцы і праважатыя з’ядуць крупнік, абгалю ўсіх не горш, як у гарадской цырульні. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгалі́ць гл. агаліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)