абгавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., каго-што.

1. Усебакова абмеркаваць, разгледзець, выказваючы розныя думкі.

А. пытанне на сходзе.

2. Нядобразычліва ахарактарызаваць каго-н., падаць у адмоўным выглядзе; зганіць, абылгаць.

А. суседа.

|| незак. абгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абгаво́рванне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгавары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абгавару́ абгаво́рым
2-я ас. абгаво́рыш абгаво́рыце
3-я ас. абгаво́рыць абгаво́раць
Прошлы час
м. абгавары́ў абгавары́лі
ж. абгавары́ла
н. абгавары́ла
Загадны лад
2-я ас. абгавары́ абгавары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абгавары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абгавары́ць сов.

1. обсуди́ть;

а. пыта́нне на схо́дзе — обсуди́ть вопро́с на собра́нии;

2. оговори́ть, оклевета́ть, очерни́ть, оха́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгавары́ць, ‑гавару, ‑гаворыш, ‑гаворыць; зак., каго-што.

1. Усебакова разгледзець, абмеркаваць, дзелячыся сваімі думкамі. Абгаварыць пытанне на сходзе.

2. Нядобразычліва выказацца пра каго‑н., зганіць, абылгаць. Усіх у вёсцы абгаварыла, усіх абняславіла: і гэты не такі, і той не гэтакі. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгавары́ць, абгаво́рваць

1. (абмеркаваць) bespréchen* vt; beráten* vt; erörtern vt (падрабязна);

2. (узвесці паклёп) bezíchtigen vt; verléumden vt; in üblen Léumund [Verrúf] bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абылга́ць, -лгу́, -лжэ́ш, -лжэ́; -лжо́м, -лжаце́, -лгу́ць; -лжы́; -лга́ны; зак., каго.

Абгаварыць каго-н., узвесці паклёп.

А. сумленнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

позлосло́вить сов. пазласло́віць, абгавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обговори́ть сов.

1. (обсудить) разг. абгавары́ць, абмеркава́ць;

2. (оклеветать) уст. абгавары́ць; абылга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абгаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оха́ять сов., разг. зга́ніць, абгавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)