абвясці́ гл. абвесці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абвя́сці, абвя́ць verwlken vi (s), welk wrden [sein]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абвясці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвяшчу́ абве́сцім
2-я ас. абве́сціш абве́сціце
3-я ас. абве́сціць абве́сцяць
Прошлы час
м. абвясці́ў абвясці́лі
ж. абвясці́ла
н. абвясці́ла
Загадны лад
2-я ас. абвясці́ абвясці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абвясці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвясці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвяшчу́ абвясці́м
2-я ас. абвясці́ш абвесціце́
3-я ас. абвясці́ць абвясця́ць
Прошлы час
м. абвясці́ў абвясці́лі
ж. абвясці́ла
н. абвясці́ла
Загадны лад
2-я ас. абвясці́ абвясці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абвясці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Саката́ць ’сакатаць’ (БРС, Нас., Шат., Касп., Сцяшк., Гарэц., Шн., Янк. 3.. Інстр. 2, 3, Зн., дыс.), сокоті́ты ’раўнамерна, хораша пастукваць (пра новы воз)’ (Нар. лекс.). Рус. сокота́ць ’балбатаць (як сарока), гагатаць’, ’кудахтаць’. Звязваюць з слав. *sokъ ’ісцец, выведнік, лазутчык’, рус. са́кать ’перагаворвацца’, балг. са́кам ’патрабую, хачу’ і далей з літ. sakýti, sakaũ ’гаварыць’ (Мікуцкі, 70, 365), лат. sacît, saku ’тс’, лац. in‑sequeабвясці’, ст.-в.-ням. sagên ’гаварыць’, грэч. ένισπου ’скажы’ (Траўтман, 255; Фрэнкель, ZfslPh, 20, 51; гл. таксама Фасмер, 3, 708, там жа і іншая літ.). Сюды ж со́кот — дэвербатыў ад сакатаць і сакату́ха ’курыца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)