абвы́кнуць, -ну, -неш, -не; -вы́к, -кла; -ні́; зак.

Прывыкнуць да чаго-н., звыкнуцца з чым-н.

А. на новым месцы.

|| незак. абвыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвы́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвы́кну абвы́кнем
2-я ас. абвы́кнеш абвы́кнеце
3-я ас. абвы́кне абвы́кнуць
Прошлы час
м. абвы́к абвы́клі
ж. абвы́кла
н. абвы́кла
Загадны лад
2-я ас. абвы́кні абвы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час абвы́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвы́кнуць сов. привы́кнуть, свы́кнуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абвык, ‑ла; зак.

Звыкнуцца з чым‑н., прывыкнуць да чаго‑н. Дзеці хутка абвыклі на новым месцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвыка́ць, абвы́кнуць (прывыкаць) sich (allmählich) gewöhnen (да каго-н., чаго-н. an A); éine Gewóhnheit ánnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абвы́кнуцца сов., см. абвы́кнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абвыкнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвы́кнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; пр. абвыкся, ‑лася; зак.

Тое, што і абвыкнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

притере́ться сов., прост.

1. прыце́рціся;

2. перен. абвы́кнуць, абвы́кнуцца, прывы́кнуць, прызвыча́іцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oswoić się

зак. прывыкнуць; прызвычаіцца; абвыкнуць; абвыкнуцца;

oswoić się z myślą o czym — прызвычаіцца да думкі аб чым (пра што);

oswoić się z niebezpieczeństwem — прывыкнуць да небяспекі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)