абво́зіць гл. абвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абво́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абво́жу абво́зім
2-я ас. абво́зіш абво́зіце
3-я ас. абво́зіць абво́зяць
Прошлы час
м. абво́зіў абво́зілі
ж. абво́зіла
н. абво́зіла
Загадны лад
2-я ас. абво́зь абво́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абво́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абво́зіць несов., в разн. знач. обвози́ть; см. абве́зці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць.

Незак. да абвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; -вёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак., каго-што.

1. Правезці вакол чаго-н.

А. турыстаў вакол горада.

2. Правезці кружным шляхам, мінаючы што-н.

3. Развозячы ва ўсе пункты, азнаёміць з чым-н.

А. загад па брыгадах.

|| незак. абво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць; -во́зь.

|| наз. абво́з, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обвози́ть несов. абво́зіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абво́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвозіць — абвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абво́зіцца несов., страд. обвози́ться; см. абво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obwozić

незак. абвозіць; вазіць вакол чаго;

obwozić kogo po mieście — вазіць каго па горадзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)