абве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́яў; -ве́й; -ве́яны; зак., каго-што.

1. Абадзьмуць паветранай плынню.

Ветрык абвеяў калоссе.

2. Абарваць, абтрэсці (пра лісце, пялёсткі і пад.).

Моцны вецер абвеяў сухое лісце.

3. Абсыпаць чым-н.

Падарожнага абвеяла (безас.) снегам.

|| незак. абвява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абве́яць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абве́ю абве́ем
2-я ас. абве́еш абве́еце
3-я ас. абве́е абве́юць
Прошлы час
м. абве́яў абве́ялі
ж. абве́яла
н. абве́яла
Загадны лад
2-я ас. абве́й абве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абве́яўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абве́яць сов.

1. с.-х. обве́ять;

2. (обдать струёй воздуха и т.п.) обве́ять, ове́ять; (ветром — ещё) обду́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абве́яць, ‑вее; зак., каго-што.

Абадзьмуць, абдаць паветранай плынню. Прыязджайце, як вецер Паўдзённым дыханнем калоссе абвее. Арочка. Ледзьве прыкметная плынь паветра з паплавоў абвеяла.. [Тамаша] лёгкім холадам. Чорны. // Абарваць, абтрэсці, асыпаць (пра лісце, пялёсткі і пад.). Ты, мой лісточак, Ты, мой зялёны, Ты мяне кідаць будзеш, Ветры павеюць, Цябе абвеюць, Я адна застануся. Глебка. // безас. Пакрыць, абсыпаць чым‑н. Падарожнага абвеяла снегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́яць umwéhen vt, umstréichen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ове́ять сов. абве́яць, аве́яць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвява́ць, ‑ае.

Незак. да абвеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́яны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абвеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвява́ць гл. абвеяць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обве́ять (к обве́ивать) сов., с.-х. абве́яць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)