абве́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абве́дзены |
абве́дзеная |
абве́дзенае |
абве́дзеныя |
| Р. |
абве́дзенага |
абве́дзенай абве́дзенае |
абве́дзенага |
абве́дзеных |
| Д. |
абве́дзенаму |
абве́дзенай |
абве́дзенаму |
абве́дзеным |
| В. |
абве́дзены (неадуш.) абве́дзенага (адуш.) |
абве́дзеную |
абве́дзенае |
абве́дзеныя (неадуш.) абве́дзеных (адуш.) |
| Т. |
абве́дзеным |
абве́дзенай абве́дзенаю |
абве́дзеным |
абве́дзенымі |
| М. |
абве́дзеным |
абве́дзенай |
абве́дзеным |
абве́дзеных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абве́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абве́дзены |
абве́дзеная |
абве́дзенае |
абве́дзеныя |
| Р. |
абве́дзенага |
абве́дзенай абве́дзенае |
абве́дзенага |
абве́дзеных |
| Д. |
абве́дзенаму |
абве́дзенай |
абве́дзенаму |
абве́дзеным |
| В. |
абве́дзены (неадуш.) абве́дзенага (адуш.) |
абве́дзеную |
абве́дзенае |
абве́дзеныя (неадуш.) абве́дзеных (адуш.) |
| Т. |
абве́дзеным |
абве́дзенай абве́дзенаю |
абве́дзеным |
абве́дзенымі |
| М. |
абве́дзеным |
абве́дзенай |
абве́дзеным |
абве́дзеных |
Кароткая форма: абве́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абве́дзены обведённый; оче́рченный, окаймлённый; см. абве́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абве́дзены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абвесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оче́рченный абве́дзены, мног. паабво́джваны; абрысава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
очёркнутый абве́дзены; (карандашом и т. п.) абрысава́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обведённый
1. абве́дзены, мног. паабво́джваны;
2. агаро́джаны, мног. паабгаро́джваны, агаро́джаны; абве́дзены, мног. паабво́джваны, абкапа́ны, мног. паабко́пваны;
3. ашука́ны, абду́раны; см. обвести́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
окаймлённый
1. аблямава́ны;
2. акру́жаны; абве́дзены, мног. паабво́джваны; см. окайми́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кант¹, -а, М ка́нце, мн. -ы, -аў, м.
1. Востры край, рабро чаго-н.
К. стала.
2. Каляровы шнурок, аблямоўка па краях або швах адзення, часцей форменнага.
3. Палоска, якой абклеены (абведзены) па краях у выглядзе рамкі малюнак, табліца і пад.
|| памянш. ка́нцік, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. ка́нтавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
walled
[wɔld]
adj.
са сьце́намі, абве́дзены му́рам
high-walled — з высо́кім му́рам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)