абвалачы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абвалаку́ абвалачо́м
2-я ас. абвалачэ́ш абвалачаце́
3-я ас. абвалачэ́ абвалаку́ць
Прошлы час
м. абвало́к абвалаклі́
ж. абвалакла́
н. абвалакло́
Загадны лад
2-я ас. абвалачы́ абвалачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абвало́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -лакло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., каго-што.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ахутаць, пакрыць сабой з усіх бакоў, зацягнуць.

Хмары абвалаклі ўсё неба.

2. Правалачы, працягнуць каго-, што-н. вакол чаго-н.

А. вакол хаты.

|| незак. абвалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абвала́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвалачы́ сов.

1. обволо́чь;

хма́ры ~лаклі́ не́ба — ту́чи обволокли́ не́бо;

2. разг. (таща, обнести вокруг чего-л.) обтащи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвалачы́, ‑лаку, ‑лачэш, ‑лачэ; ‑лачом, ‑лачаце; пр. абвалок, ‑лакла, ‑лакло; зак., каго-што.

1. Ахутаць, накрыць сабой з усіх бакоў, зацягнуць. Хмары абвалаклі неба.

2. Працягнуць, правалачы каго‑, што‑н. вакол чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвалачы́ verhüllen vt, éinhüllen vt, umhǘllen vt; bewölken vt (пра неба)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абвалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абвалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвала́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абвалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвала́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакваць — абвалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвалака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакаць — абвалачы, абвалакацца — абвалачыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвало́чаны

1. обволо́ченный;

2. разг. обта́щенный;

1, 2 см. абвалачы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)