абвала́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвала́кваю абвала́кваем
2-я ас. абвала́кваеш абвала́кваеце
3-я ас. абвала́квае абвала́кваюць
Прошлы час
м. абвала́кваў абвала́квалі
ж. абвала́квала
н. абвала́квала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвала́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвала́кваць несов., см. абвалака́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвала́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абвалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -лакло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., каго-што.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ахутаць, пакрыць сабой з усіх бакоў, зацягнуць.

Хмары абвалаклі ўсё неба.

2. Правалачы, працягнуць каго-, што-н. вакол чаго-н.

А. вакол хаты.

|| незак. абвалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абвала́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвала́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакваць — абвалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обвола́кивать несов.

1. (о тучах, облаках) абклада́ць; (о тумане, дыме) засціла́ць;

2. мед. заця́гваць, абвалака́ць, абвала́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)