абвалава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абвалава́ны абвалава́ная абвалава́нае абвалава́ныя
Р. абвалава́нага абвалава́най
абвалава́нае		 абвалава́нага абвалава́ных
Д. абвалава́наму абвалава́най абвалава́наму абвалава́ным
В. абвалава́ны (неадуш.)
абвалава́нага (адуш.)		 абвалава́ную абвалава́нае абвалава́ныя (неадуш.)
абвалава́ных (адуш.)
Т. абвалава́ным абвалава́най
абвалава́наю		 абвалава́ным абвалава́нымі
М. абвалава́ным абвалава́най абвалава́ным абвалава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвалава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абвалава́ны абвалава́ная абвалава́нае абвалава́ныя
Р. абвалава́нага абвалава́най
абвалава́нае		 абвалава́нага абвалава́ных
Д. абвалава́наму абвалава́най абвалава́наму абвалава́ным
В. абвалава́ны (неадуш.)
абвалава́нага (адуш.)		 абвалава́ную абвалава́нае абвалава́ныя (неадуш.)
абвалава́ных (адуш.)
Т. абвалава́ным абвалава́най
абвалава́наю		 абвалава́ным абвалава́нымі
М. абвалава́ным абвалава́най абвалава́ным абвалава́ных

Кароткая форма: абвалава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвалава́ны спец. обвало́ванный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвалава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абвалаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обвало́ванный абвалава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)