абва́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абва́жваю абва́жваем
2-я ас. абва́жваеш абва́жваеце
3-я ас. абва́жвае абва́жваюць
Прошлы час
м. абва́жваў абва́жвалі
ж. абва́жвала
н. абва́жвала
Загадны лад
2-я ас. абва́жвай абва́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абва́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абва́жваць несов. обве́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абва́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго.

Адпускаючы каму-н. тавар, недаважыць.

А. пакупніка.

|| незак. абва́жваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абва́жванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абва́жваць, абва́жыць (betrügerisch) zu knapp wíegen*, beim Wíegen betrügen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абва́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абважваць — абважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абважыцца.

2. Зал. да абважваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обве́шивать​I несов., разг. (обманывать в весе) абва́жваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

übervórteilen

vt аблі́чваць; абва́жваць; абме́рваць; падма́нваць, ашу́кваць; абдзяля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)