Лічыльнік абаротаў 3/196

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Абаротаў І. Я. 8/230

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

абаро́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абаро́т абаро́ты
Р. абаро́ту абаро́таў
Д. абаро́ту абаро́там
В. абаро́т абаро́ты
Т. абаро́там абаро́тамі
М. абаро́це абаро́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абаро́тнасць, ‑і, ж.

Спец. Колькасць абаротаў (кола, вала і пад.) за пэўны прамежак часу. Высокая абаротнасць матора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Drhzahlmesser

m -s, - лічы́льнік абаро́таў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

акселера́тар, ‑а, м.

Прыстасаванне, якое рэгулюе наступленне гаручай сумесі ў цыліндры рухавіка ўнутранага згарання для змянення колькасці абаротаў, а таксама педаль, якая прыводзіць у дзеянне гэта прыстасаванне.

[Ад лац. accelerare — паскараць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Drhzahl

f -, -en тэх. ко́лькасць абаро́таў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спіра́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Незамкнутая крывая лінія, якая ўтварае шэраг абаротаў вакол пункта на плоскасці або вакол восі.

2. Дрот, спружына або іншы прадмет, звітыя, скручаныя па такой лініі.

С. для праса.

|| памянш. спіра́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж. (да 2 знач.).

|| прым. спіра́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Tachomter

n -s, - тахо́метр; спідо́метр, лічы́льнік абаро́таў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

веласі́т

(лац. velocitas = хуткасць)

нафтавае масла для змазвання механізмаў, што робяць вялікую колькасць абаротаў з невялікай нагрузкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)