абаро́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абаро́так
Р. абаро́тку
Д. абаро́тку
В. абаро́так
Т. абаро́ткам
М. абаро́тку

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абаро́так, ‑тку, м.

Разм. Тое, што і абарот (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)