абара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абара́ны абара́ная абара́нае абара́ныя
Р. абара́нага абара́най
абара́нае		 абара́нага абара́ных
Д. абара́наму абара́най абара́наму абара́ным
В. абара́ны (неадуш.)
абара́нага (адуш.)		 абара́ную абара́нае абара́ныя (неадуш.)
абара́ных (адуш.)
Т. абара́ным абара́най
абара́наю		 абара́ным абара́нымі
М. абара́ным абара́най абара́ным абара́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абара́ны абара́ная абара́нае абара́ныя
Р. абара́нага абара́най
абара́нае		 абара́нага абара́ных
Д. абара́наму абара́най абара́наму абара́ным
В. абара́ны (неадуш.)
абара́нага (адуш.)		 абара́ную абара́нае абара́ныя (неадуш.)
абара́ных (адуш.)
Т. абара́ным абара́най
абара́наю		 абара́ным абара́нымі
М. абара́ным абара́най абара́ным абара́ных

Кароткая форма: абара́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абара́ны опа́ханный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абара́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. да абараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абво́раны, см. абара́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опа́ханный абара́ны, мног. паабво́рваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)