абамшэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абамшэ́е абамшэ́юць
Прошлы час
м. абамшэ́ў абамшэ́лі
ж. абамшэ́ла
н. абамшэ́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абамшэ́ць сов., см. абымшэ́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абамшэ́ць, ‑эе; зак.

Тое, што і абымшэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)