абамле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Страціць прытомнасць.

А. ад голаду.

2. Анямець, збянтэжыцца ад нечаканага страху, здзіўлення і пад.

А. ад страху.

3. Здранцвець, знямець (пра часткі цела).

Абамлелі ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абамле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абамле́ю абамле́ем
2-я ас. абамле́еш абамле́еце
3-я ас. абамле́е абамле́юць
Прошлы час
м. абамле́ў абамле́лі
ж. абамле́ла
н. абамле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абамле́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абамле́ць сов.

1. упа́сть в о́бморок;

2. (оцепенеть) помертве́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абамле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Страціць прытомнасць. [Панас] змогся, страціў многа крыві і абамлеў ад голаду, холаду і страху. Колас. // Абмярцвець, анямець, збянтэжыцца ад нечаканага страху, здзіўлення і пад. Вось.. [хлопчык] падышоў зусім блізка і абамлеў ад страху і здзіўлення. Маўр.

2. Аб частках цела — знямець, здранцвець, зацячы. Ад нязручнага сядзення абамлела нага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абамле́ць in Óhnmacht fállen*; óhnmächtig wérden; erstárren vi (s) (ад страху)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

утрупяне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. (разм.).

Абмерці, абамлець ад спалоху.

У. ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абамле́нне, ‑я, ж.

Стан паводле знач. дзеясл. абамлець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обомле́ть сов., в разн. знач. абамле́ць, самле́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абамле́лы

1. лиши́вшийся чувств;

2. (оцепеневший) помертве́вший; см. абамле́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абамле́нне ср.

1. о́бморочное состоя́ние;

2. (оцепенение) помертве́ние; см. абамле́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)