абало́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абало́нкавы |
абало́нкавая |
абало́нкавае |
абало́нкавыя |
| Р. |
абало́нкавага |
абало́нкавай
абало́нкавае |
абало́нкавага |
абало́нкавых |
| Д. |
абало́нкаваму |
абало́нкавай |
абало́нкаваму |
абало́нкавым |
| В. |
абало́нкавы (неадуш.)
абало́нкавага (адуш.) |
абало́нкавую |
абало́нкавае |
абало́нкавыя (неадуш.)
абало́нкавых (адуш.) |
| Т. |
абало́нкавым |
абало́нкавай
абало́нкаваю |
абало́нкавым |
абало́нкавымі |
| М. |
абало́нкавым |
абало́нкавай |
абало́нкавым |
абало́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Покрыва ў выглядзе шкарлупіны, скуркі (у пладах), верхні слой чаго-н., покрыўная тканка.
А. зерня.
А. арэха.
2. перан. Форма вонкавага выяўлення якога-н. унутранага зместу.
○
Радужная а. Слізістая а.
|| прым. абало́нкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
оболо́чковый, оболо́чный абало́нкавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)