Líchtschirm

m -(e)s, -e абажу́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

abażur, ~u

м. абажур, заслона, засня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Клёш 1 ’крой спадніцы або штаноў з расшырэннем унізе’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. клеш з франц. cloche з першасным значэннем ’звон’ (Фасмер, 2, 249).

Клёш 2 ’абажур’ (Др.-Падб.). Параўн. клёш 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разетка назоўнік | жаночы род

  1. Прыстасаванне для ўключэння электрапрыбораў у электрычны ланцуг.

  2. Маленькі сподачак для варэння.

  3. Сабраныя ў пучок стужка, тасьма, шнур і пад., якія служаць упрыгожаннем чаго-н.

  4. Кружок з адтулінай у сярэдзіне, які засцерагае падсвечнік ад капель стэарыну, воску і пад.

  5. Архітэктурнае або мастацкае ўпрыгожанне ў выглядзе кветкі з аднолькавымі пялёсткамі (спецыяльны тэрмін).

  6. Шкляны або папяровы абажур для электрычнай лямпы ў выглядзе раструба.

|| прыметнік: разетачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Тарэ́лка ’талерка, металічны абажур’ (Сцяшк.), ’талерка’ (Ян.; дзятл., астрав., Сл. ПЗБ), тарэ́лка, тары́лка ’фарфоравая ці металічная (раней і драўляная) пасудзіна для яды’ (брэсц., гом., З нар. сл.), тарэ́лка, таре́лка, тарэ́лочка ’неглыбокая міска, талерка’ (Вярэн.). З метатэзай да талерка (гл.) або пазнейшыя запазычанні з рускай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плафон, ‑а, м.

1. Столь, упрыгожаная жывапісам, лепкай або мазаікай. // Твор манументальна-дэкаратыўнага жывапісу, які аздабляе перакрыццё (плоскае, скляпеністае ці купальнае) якога‑н. памяшкання.

2. Абажур для электрычных лямп, пераважна пад столлю. Вуха адчула сухі, цокаючы гук: са столі пасыпаўся шкляны друз з разбітага плафона. Лынькоў. Мяккае святло малочных плафонаў заспакойвала вочы. Васілёнак.

[Фр. plafond.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

globe [gləʊb] n.

1. шар; любы́ прадме́т у вы́глядзе ша́ра (абажур, акварыум і да т.п.)

2. гло́бус

3. the globe зямны́ шар;

She has travelled all over the globe. Яна аб’ездзіла ўвесь свет.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Разе́тка ’сабраныя ў пучок стужка, шнур’, ’маленькі сподачак’, ’элемент арнаменту’, ’прыстасаванне для ўключэння электрычных прыбораў’, ’абажур для электрычнай лямпы ў выглядзе раструба’, ’кружок з адтулінай у сярэдзіне, каб засцерагчы падсвечнік ад кропель стэарыну, воску’ (ТСБМ, Сцяшк.). З ням. Rosette ’разетка (упрыгожанне)’ або франц. rosette ’ружачка’ непасрэдна або праз пасрэдніцтва рускай мовы, параўн. рус. розе́тка з шэрагам значэнняў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

daszek, ~ku

dasz|ek

м.

1. прыстрэшак; стрэшка;

2. брыль;

czapka z ~kiem — шапка з брылём;

3. абажур; засня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

klosz, ~u

м.

1. абажур, каўпак;

2. ваза (для фруктаў і да т.п.);

3. клёш;

spódnica z ~u — спадніца клёш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)