абажур назоўнік | мужчынскі род

Каўпак для лямпы.

  • Ружовы а.

|| прыметнік: абажурны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абажу́р м. абажу́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абажу́р абажу́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абажу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Каўпак, які надзяецца на лямпу, каб засцерагчы вочы ад моцнага святла або каб прыдаць святлу лямпы пэўную афарбоўку. Ружовы а.

|| прым. абажу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

абажур, ‑а, м.

Каўпак, які надзяецца на лямпу, каб засцерагчы вочы ад моцнага святла або каб прыдаць святлу пэўную афарбоўку. На стале гарэла лямпа пад светлым абажурам і ляжала разгорнутая кніга, якую чытаў настаўнік. Колас.

[Фр. abat-jour.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абажу́р м Líchtschirm m -(e)s, -e, Lámpenschirm m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Абажу́р (БРС) запазычанне праз рус. мову ў XX ст., у рус. з франц. abat‑jour у XVIII ст. У беларускіх слоўніках 20‑х гадоў XX ст. яшчэ канкурыравала з каптур. Гл. Гіст. мовы, 2, 205.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абажур; каптур (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

lampshade [ˈlæmpʃeɪd] n. абажу́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фестонны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і фестончаты. Фестонны абажур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)