абажур назоўнік | мужчынскі род

Каўпак для лямпы.

  • Ружовы а.

|| прыметнік: абажурны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абажу́р м. абажу́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абажу́р абажу́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абажур, ‑а, м.

Каўпак, які надзяецца на лямпу, каб засцерагчы вочы ад моцнага святла або каб прыдаць святлу пэўную афарбоўку. На стале гарэла лямпа пад светлым абажурам і ляжала разгорнутая кніга, якую чытаў настаўнік. Колас.

[Фр. abat-jour.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абажу́р (БРС) запазычанне праз рус. мову ў XX ст., у рус. з франц. abat‑jour у XVIII ст. У беларускіх слоўніках 20‑х гадоў XX ст. яшчэ канкурыравала з каптур. Гл. Гіст. мовы, 2, 205.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lampshade [ˈlæmpʃeɪd] n. абажу́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фестонны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і фестончаты. Фестонны абажур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дымчасты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дымчаты. Дымчастая сурвэтачка пакрывала абажур настольнай лямпы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lamp shade

абажу́р -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Lámpenschirm

m -(e)s, -e абажу́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)