абадра́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абадра́нец абадра́нцы
Р. абадра́нца абадра́нцаў
Д. абадра́нцу абадра́нцам
В. абадра́нца абадра́нцаў
Т. абадра́нцам абадра́нцамі
М. абадра́нцу абадра́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абадра́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

1. Чалавек, які ходзіць у падраным, зношаным адзенні.

2. Басяк, валацуга.

Развялося абадранцаў, страх колькі.

|| ж. абадра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абадра́нец, -нца м., разг. оборва́нец, обо́рвыш; рвань ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абадра́нец, ‑нца, м.

Разм. Той, хто ходзіць у падраным, зношаным адзенні; басяк, валацуга. Блецька раз прыгледзеўся, што той [Гальвас] у нейкага абадранца выйграў у карты грошы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абадра́нец м. разм. zerlúmpter Mensch; Vagabúnd [vɑ-] m -en, -en; Lándstreicher m -s, - (бадзяга)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

галадра́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм., пагард.).

Абадранец, бядняк.

|| ж. галадра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оборва́нец абадра́нец, -нца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ragamuffin [ˈrægəˌmʌfɪn] n. (таксама rag gamuffin) абадра́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ободра́нец прост. абадра́нец, -нца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обо́рвыш разг. абадра́нец, -нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)