абагну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абагну́ся абагнё́мся
2-я ас. абагне́шся абагняце́ся
3-я ас. абагне́цца абагну́цца
Прошлы час
м. абагну́ўся абагну́ліся
ж. абагну́лася
н. абагну́лася
Загадны лад
2-я ас. абагні́ся абагні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абагну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абагну́цца сов. обогну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагну́цца, ‑гнуся, ‑гнешся, ‑гнецца; ‑гнёмся, ‑гняцеся; зак.

Абвіцца вакол чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обо́гнуться абагну́цца, мног. паабгіна́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабгіна́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абагнуцца — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агіба́цца, ‑аецца.

1. Незак. да абагнуцца.

2. Зал. да агібаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгіна́цца несов., возвр., страд. огиба́ться; см. абагну́цца, абгіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)