абагача́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абагача́ю абагача́ем
2-я ас. абагача́еш абагача́еце
3-я ас. абагача́е абагача́юць
Прошлы час
м. абагача́ў абагача́лі
ж. абагача́ла
н. абагача́ла
Загадны лад
2-я ас. абагача́й абагача́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абагача́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абагача́ць сов., в разн. знач. обогаща́ть; см. абагаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абагаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагача́ць горн., тэх. áufbereiten vt; verédeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абагаці́ць, -гачу́, -гаці́ш, -гаці́ць; -гаці́м, -гаціце́, -гаця́ць; -га́чаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць багатым, багацейшым.

А. народ.

А. мову.

2. што. Палепшыць якасць, павысіць каштоўнасць чаго-н., уносячы ці выдаляючы пэўнае рэчыва і пад. (спец.).

А. руду.

А. глебу.

|| незак. абагача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абагачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обогаща́ть несов., в разн. знач. абагача́ць, узбагача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагача́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абагаціцца.

2. Зал. да абагачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагачэ́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абагачаць — абагаціць і абагачацца — абагаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагача́цца несов., возвр., страд. обогаща́ться; см. абагаці́цца, абагача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагачэ́нне ср., в разн. знач. обогаще́ние; см. абагача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)