абагаці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абагачу́ |
абагаці́м |
| 2-я ас. |
абагаці́ш |
абагаціце́ |
| 3-я ас. |
абагаці́ць |
абагаця́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абагаці́ў |
абагаці́лі |
| ж. |
абагаці́ла |
| н. |
абагаці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абагаці́ |
абагаці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абагаці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абагаці́ць, -гачу́, -гаці́ш, -гаці́ць; -гаці́м, -гаціце́, -гаця́ць; -га́чаны; зак.
1. каго-што. Зрабіць багатым, багацейшым.
А. народ.
А. мову.
2. што. Палепшыць якасць, павысіць каштоўнасць чаго-н., уносячы ці выдаляючы пэўнае рэчыва і пад. (спец.).
А. руду.
А. глебу.
|| незак. абагача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абагачэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абагаці́ць сов., в разн. знач. обогати́ть;
а. калга́с — обогати́ть колхо́з;
а. ле́ксіку — обогати́ть ле́ксику;
а. руду́ — обогати́ть руду́;
а. гле́бу азо́там — обогати́ть по́чву азо́том
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абагаці́ць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак., што.
Спец. Палепшыць якасць чаго‑н., зрабіць багацейшым яго змест, уносячы ці выдаляючы пэўнае рэчыва, састаў і пад. Абагаціць руду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абагача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абагаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обогати́ть сов., в разн. знач. абагаці́ць, узбагаці́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абагачэ́нне, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абагачаць — абагаціць і абагачацца — абагаціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., каго-што (разм.).
1. перан. Пазалаціць, надаць залацісты колер чаму-н.
Восень азалаціла лес.
2. Шчодра ўзнагародзіць, абагаціць.
Небывалы ўраджай лёну азалаціў вяскоўцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абагача́ць сов., в разн. знач. обогаща́ть; см. абагаці́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wzbogacić
зак. узбагаціць, абагаціць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)