Уэ́льс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Уэ́льс
Р. Уэ́льса
Д. Уэ́льсу
В. Уэ́льс
Т. Уэ́льсам
М. Уэ́льсе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Уэ́льс Уэ́льс, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Уэльс,

паўвостраў у Вялікабрытаніі.

т. 16, с. 297

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Уэльс,

адм.-паліт. частка Вялікабрытаніі.

т. 16, с. 297

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Уэ́льс м Wales [we:lz] n -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Но́вый Ю́жный Уэ́льс Но́вы Паўднёвы Уэ́льс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Новы Паўднёвы Уэльс

т. 11, с. 372

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Но́вы Паўднёвы Уэ́льс м New South Wales [nju:ˏsaʊθ ´we:lz] n -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Walia

ж. Валія, Уэльс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вельштэр’е́р

(ад англ. Wales = Уэльс + тэр’ер)

парода паляўнічых сабак з падоўжанай мордай, выведзеная ў 19 ст. у Вялікабрытаніі (Уэльс) для палявання на лісоў і трусоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)