«Студэнцкая лявіца «Фронт», гл. «Фронт»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Студэнцкая лявіца «Фронт»

т. 15, с. 221

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фронт-о́фіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фронт-о́фіс фронт-о́фісы
Р. фронт-о́фіса фронт-о́фісаў
Д. фронт-о́фісу фронт-о́фісам
В. фронт-о́фіс фронт-о́фісы
Т. фронт-о́фісам фронт-о́фісамі
М. фронт-о́фісе фронт-о́фісах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фро́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фро́нт франты́
Р. фро́нту франто́ў
Д. фро́нту франта́м
В. фро́нт франты́
Т. фро́нтам франта́мі
М. фро́нце франта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фронт в разн. знач. фронт, род. фро́нту м.;

вы́строить во фронт воен. вы́страіць ва фронт;

фронт наступле́ния воен. фронт на́ступу (наступле́ння);

за́падный фронт воен. захо́дні фронт;

находи́ться на фро́нте знахо́дзіцца на фро́нце;

фронт рабо́т фронт рабо́т;

культу́рный фронт культу́рны фронт;

грозово́й фронт метеор. навальні́чны фронт;

◊

на два фро́нта на два франты́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

літфро́нт м. (літарату́рны фронт) литфро́нт (литерату́рный фронт)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

франтавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. фронт.

2. Прызначаны для патрэб фронту.

Ф. закон.

Франтавая аперацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фронт м.

1. род. фро́нту в разн. знач. фронт;

вы́страіць ва ф. — вы́строить во фронт;

лі́нія фро́нту — ли́ния фро́нта;

наступле́нне па ўсім фро́нце — наступле́ние по всему́ фро́нту;

культу́рны ф. — культу́рный фронт;

ф. рабо́т — фронт рабо́т;

ф. прыхі́льнікаў мі́ру — фронт сторо́нников ми́ра;

навальні́чны ф. — метеор. грозово́й фронт;

2. род. фро́нта фронт;

3‑і Белару́скі ф. — 3‑й Белору́сский фронт;

◊ на два франты́ — на два фро́нта;

шыро́кім фро́нтам — широ́ким фро́нтом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Éinheitsfront

f - адзі́ны фронт, аб’ядна́ны фронт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адзі́ны, -ая, -ае.

1. Толькі адзін.

А. сын.

Адзіная радасць.

2. Цэлы, непадзельны, з’яднаны.

Адзінае цэлае.

А. парыў.

А. фронт.

3. Агульны для ўсіх, аднолькавы.

А. лёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)