Verbum

анлайнавы слоўнік

Таварыства «Радзіма»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Радзі́ма

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радзі́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

месцанараджэ́нне, -я, н.

Месца, дзе нарадзіўся хто-н.; радзіма каго-н.

М.

Цішкі Гартнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

айчы́на, -ы, ж. (высок.).

Бацькаўшчына, радзіма.

Наведаў нядаўна айчыну сваю.

|| прым. айчы́нны, -ая, -ае.

Вялікая Айчынная вайна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радзі́ма, -ы, ж.

1. Бацькаўшчына, родная краіна.

Абарона Радзімы.

2. Месца нараджэння, узнікнення, паходжання каго-, чаго-н.

Паехаць на сваю радзіму.

Радзіму, як і маці, не выбіраюць (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́дина в разн. знач. радзі́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

homeland [ˈhəʊmlænd] n. радзі́ма, ба́цькаўшчына

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

motherland [ˈmʌðəlænd] n. радзі́ма, айчы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Радзіма 9/28

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)