асла́біць

1. (пазбавіць сілы) schwächen vt, entkräften vt; erschöpfen vt;

2. (дысцыпліну, увагу і г. д.) bschwächen vt, mldern vt, vermndern vt;

3. (паменшыць сілу чаго-н.) schwächen vt, herbsetzen vt; nchlassen* vt (спружыну)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абкруці́ць, абкру́чваць

1. (абвіць, абматаць) umwckeln vt (чым-н. mit D), umwnden* vt, inwickeln vt;

2. (вакол чаго-н.) wckeln vt, schlngen* vt (um A);

3. разм. (абхітрыць) überlsten vt, beschmmeln vt, ustricksen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адва́дзіць разм.

1. (адвучыць) bgewöhnen vt; entwöhnen vt (ад чаго-н. G, von D);

адва́дзіць ад курэ́ння das Ruchen bgewöhnen (каго-н. D);

2. (адпудзіць) bschrecken vt, frnhalten* аддз. vt; bwimmeln vt (дакучлівых гасцей)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заахво́ціць (каго-н.) j-m Lust mchen (да чаго-н. auf etw. A), j-m Appett mchen (auf etw. A); mtreißen* vt; ufmuntern vt, ermntern vt; nreizen vt, stimuleren vt; nsporten vt (прыспешваць, падганяць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

забяспе́чваць, забяспе́чыць

1. (даць сродкі) versrgen vt, vershen* vt (чым-н. mit D);

2. (гарантаваць) scherstellen аддз. vt; schern vt (ад чаго-н. vor D); gewährleisten неаддз. vt, garanteren vt;

3. (матэрыяльна) versrgen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

збяга́ць

1. (спусціцца бегма) hinnterlaufen* vi (s) (з чаго-н. A);

збяга́ць па ле́свіцы die Trppe hinnterlaufen*;

2. (уцячы) entlufen* vi (s), wglaufen* vi (s); das Wite schen; Frsengeld gben*; türmen vi (s) (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

здабыва́нне н.

1. (пра карысныя выкапні) Gewnnung f -, Förderung f -;

2. (чаго-н для сябе) uftreiben n -s, Verschffen n -s;

3. матэм. здабыва́нне ко́раня Wrzelziehen n -s;

здабыва́нне квадра́тнага ко́раня Berchnung der Quadrtwurzel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мешані́на, ‑ы, ж.

Разм.

1. Сумесь чаго‑н. разнароднага. Угару ўзлятала снежна-земляная мешаніна, поле пакрывалася чорнымі плямамі варонак. Дудо.

2. перан. Блытаніна, адсутнасць яснасці ў чым‑н. Выйшаў Лабановіч [ад Ліскоўскіх] з неакрэсленым адчуваннем, з непрыведзенаю ў парадак мешанінай у галаве. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нага́р, ‑у, м.

Тое, што ўтвараецца ад няпоўнага згарання чаго‑н.; нараст ад гарэння. Нагар на кноце. Нагар на метале. □ [Гаспадар] завярнуўся каля лучніка, абламаў нагар. Мурашка. Дажджы і вятры яшчэ не змылі з дрэў нагару выбухаў і лясных пажараў. Самусенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памы́і, ‑яў; адз. няма.

Брудная вада пасля мыцця чаго‑н. (звычайна з якімі‑н. адкідамі). Гаспадыня.. загадвала мне выносіць на двор памыі. Бядуля. / Аб рэдкай нясмачнай ежы. — А кормяць як... — сказаў хлапчук з Чэрвеня. — Адны памыі. Якімовіч.

•••

Абліць памыямі гл. абліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)