Verbum

засупярэ́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак. (разм.).

Тое, што і запярэчыць.

за́суха, -і, ДМ -сусе, мн. -і, -сух, ж.

Працяглая адсутнасць дажджоў, якая прыводзіць да перасыхання глебы і гібелі расліннасці.

Барацьба з засухай.

засухаўсто́йлівы, -ая, -ае.

Пра расліны: здольны вытрымліваць засуху.

З. гатунак пшаніцы.

|| наз. засухаўсто́йлівасць, -і, ж.

засу́шлівы, -ая, -ае.

Які суправаджаецца засухай, пакутуе ад засухі.

З. раён.

Засушлівае лета.

|| наз. засу́шлівасць, -і, ж.

засушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., каго-што.

Зрабіць сухім, высушыць.

З. кляновы ліст.

З. даклад (перан.).

|| незак. засу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

за́сцежка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Прыстасаванне для зашпільвання адзення (гузікі, кручкі, кнопкі).

|| прым. за́сцежачны, -ая, -ае і за́сцежкавы, -ая, -ае.

засце́нак¹, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м. (гіст.).

Невялікае сельскае паселішча дробнай шляхты на землях Заходняй Беларусі.

Даводзілася бываць у засценку Язвіны.

|| прым. засцянко́вы, -ая, -ае.

засце́нак², -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Месца жорсткіх катаванняў.

Фашысцкія засценкі.

|| прым. засце́начны, -ая, -ае.

засце́нак³, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Хлеў для дробнай жывёлы, а таксама камора, кладоўка пры хаце.

засцерага́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыстасаванне ў механізме для засцярогі ад чаго-н.