Verbum

завало́даць, -аю, -аеш, -ае і заўлада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., кім-чым.

1. Узяць каго-, што-н. у поўнае сваё распараджэнне; захапіць.

З. чужой маёмасцю.

2. перан. Прыцягнуць да сябе, падпарадкаваць свайму ўплыву.

З. чыёй-н. увагай.

|| незак. завало́дваць, -аю, -аеш, -ае.

за́валь, -і, ж., зб. (разм.).

Няходкія, заляжалыя тавары.

Прадаць танна з.

заваля́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́ецца; зак. (разм.).

Праляжаць доўга без выкарыстання, прымянення.

заваля́шчы, -ая, -ае (разм.).

Дрэнны, зусім непрыгодны, нікому не патрэбны.

З. тавар.

заваражы́ць, -ражу́, -ро́жыш, -ро́жыць; -ро́жаны; зак., каго (што).

1. Падзейнічаць загаворамі, чарамі; зачараваць.

З. зубы.

2. перан. Прывабіць сваім хараством.

Музыка заваражыла слухачоў.

|| незак. заваро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

зава́рвацца гл. заварыцца.

зава́рваць гл. заварыць.

зава́рка гл. заварыць.

заварны́, -а́я, -о́е.

Які патрабуе пры прыгатаванні апрацоўкі варам, заваркі.

Заварное пірожнае.

заваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

Рэзкая змена напрамку руху, паварот (у 1 знач.), а таксама месца, дзе змяняецца напрамак.

З-за завароту ракі выплыла лодка.

○

Заварот кішак — непраходнасць кішэчніка, выкліканая перакручваннем кішэчных петляў.

|| прым. заваро́тны, -ая, -ае.