асэнсава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць асэнсаванага. Асэнсаванасць успрыманняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атлусце́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан атлусцелага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтэнты́чнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць аўтэнтычнага; сапраўднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паху́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць нахучага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачва́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць пачварнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

педа́нцтва, ‑а, н.

Паводзіны, уласцівасць педанта; педантызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абві́сласць,

Уласцівасць і стан абвіслага. Абвісласць шчок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абра́злівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абразлівага. Абразлівасць тону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстра́ктнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абстрактнага. Абстрактнасць мыслення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абцякальнага. Абцякальнасць формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)