храна... (гл. хрона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «хрона...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напрыклад: храналогія, хранаскоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цверда... (гл. цвёрда...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «цвёрда...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: цвердалобы, цвердазём, цвердасплаўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цемна... (гл. цёмна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «цёмна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: цемнабровы, цемнатвары, цемнагрывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарна... (гл. чорна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «чорна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад; напрыклад: чарнабровы, чарнакрылы, чарнаморац.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарні́ліца, ‑ы, ж.

Невялікая спецыяльная пасудзіна, куды наліваюць чарніла і мачаюць пяро, калі пішуць. У чарніліцы, пакінутая, відаць, у спешцы, стаяла тырчком ручка. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырвана... (гл. чырвона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «чырвона...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: чырванабокі, чырванаскуры, чырванафлоцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалахту́н, ‑а, м.

Абл. Балбатлівы чалавек; пустазвон. Благі той сват, што, дзе трэба, спрытна пагаварыць не ўмее, але бяда, калі і залішне шалахтун. Калюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўка... (гл. шоўка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «шоўка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: шаўкавод, шаўкапрад, шаўкаткацкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкла... (гл. шкло...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «шкло...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: шклавар, шклаграфія, шкларэзны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́вый​II

1. (не виноватый) невінава́ты;

суд призна́л его́ пра́вым суд прызна́ў яго́ невінава́тым;

2. (справедливый) справядлі́вы; (правильный) пра́вільны; (резонный) слу́шны;

на́ше де́ло пра́вое спра́ва на́ша справядлі́вая;

3. (говорящий, поступающий правильно) / ты прав, вы пра́вы твая́ пра́ўда (ты ма́еш ра́цыю), ва́ша пра́ўда (вы ма́еце ра́цыю);

она́ оказа́лась права́ в свои́х подозре́ниях пра́ўда была́ яе́, калі́ яна́ падазрава́ла (яна́ ме́ла ра́цыю, калі́ падазрава́ла);

вы соверше́нно пра́вы ва́ша пра́ўда (вы ма́еце ра́цыю).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)