Verbum

засма́жыць гл. смажыць.

засмакта́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мо́кча; -макта́ны; зак., каго-што.

Уцягнуць, увабраць у сябе.

Балота засмактала чалавека.

Асяроддзе засмактала (перан.).

|| незак. засмо́ктваць, -аю, -аеш, -ае.

засмакта́ць², -макчу́, -мо́кчаш, -мо́кча; -макчы́; зак. (разм.).

Пачаць смактаць.

засмалі́ць, -малю́, -ма́ліш, -ма́ліць; -мо́лены; зак., што.

Заліўшы смалой, зрабіць непранікальным.

З. човен.

|| незак. засмо́льваць, -аю, -аеш, -ае.

засме́йваць гл. засмяяць.

засме́ціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; зак.

Забрудзіцца ад смецця.

Двор засмеціўся.

|| незак. засме́чвацца, -аецца.

засме́ціць, -е́чу, -е́ціш, -е́ціць; -е́чаны; зак., што.

1. Забрудзіць смеццем.

З. падлогу.

2. перан. Запоўніць чым-н. непатрэбным, шкодным.

З. мову грубымі словамі.

|| незак. засме́чваць, -аю, -аеш, -ае.

засму́жаны, -ая, -ае.

Зацягнуты смугой.

Засмужаныя далі.

|| наз. засму́жанасць, -і, ж.

засмужы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -му́жыць; -му́жаны; зак., што.

Зацягнуць смугой.

засмуро́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак., што (разм.).

Напоўніць смуродам.

З. усю хату дзёгцем.