Verbum

паўсядзённы, -ая, -ае.

1. Які праводзіцца дзень пры дні, заўсёды, пастаянна, які не спыняецца.

Паўсядзённыя трэніровачныя практыкаванні.

2. Які бывае заўсёды, звычайны.

Паўсядзённыя патрэбы насельніцтва.

|| наз. паўсядзённасць, -і, ж.

самадзяржа́ўе, -я, н. (гіст.).

Манархічная форма праўлення ў Расіі, пры якой манарху належала вярхоўнае права ў заканадаўстве, кіраванні і вышэйшым судзе.

Вызваленне народаў ад самадзяржаўя.

|| прым. самадзяржа́ўны, -ая, -ае.

свісця́чы, -ая, -ае (спец.).

Які ўтвараецца пры праходжанні струменя паветра праз вузкую шчыліну ў месцы збліжэння пярэдняй часткі языка з верхнімі пярэднімі зубамі.

С. зычны гук.

Мяккі с. (наз.).

сёмы, -ая, -ае.

1. гл. сем.

2. ж. Які атрымліваецца пры дзяленні на сем.

Сёмая частка.

3. у знач. наз. сёмая, -ай, ж. Сёмая частка чаго-н.

Адна сёмая.

счаса́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., счэ́шацца; зак.

1. Счысціцца, зняцца пры часанні.

Счасалася два кілаграмы пуху.

2. Быць счасаным (гл. счасаць¹ у 2 знач.).

Уся воўна счасалася.

счы́сціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; зак.

Сысці пры чыстцы з паверхні (пра слой чаго-н., пра бруд і пад.).

Пляма счысцілася з касцюма.

|| незак. счышча́цца, -а́ецца.

сы́варатка, -і, ДМ -тцы, ж.

Вадкасць, што атрымліваецца пры згортванні крыві па-за арганізмам, а таксама назва некаторых лекавых прэпаратаў з крыві.

Процідыфтэрыйная с.

|| прым. сы́варатачны, -ая, -ае.

талака́, ДМ -лацэ́, ж. (разм.).

1. Калектыўная дапамога пры выкананні сельскагаспадарчых работ.

Раней усё рабілі талакой.

2. перан., зб. Бязладны натоўп, група людзей.

Студэнты валілі талакой з клуба.

трапло́, -а́, мн. трэ́плы і (з ліч. 2, 3, 4) траплы́, трэ́плаў, н.

1. Прылада, пры дапамозе якой трэплюць лён.

2. перан. Чалавек, які гаворыць лухту, бязглуздзіцу; пустазвон (разм.).

тычкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Расстаўляць тычкі (у 1 знач.) пры геадэзічных работах.

Т. дарогу.

|| зак. атычкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

|| наз. тычкава́нне, -я, н.