прива́ливать несов.

1. прыва́льваць;

2. (прислонять, опирать) разг. прыпіра́ць, прыхіна́ць, прыхіля́ць;

3. (о судах) мор. прыва́льваць, падплыва́ць; (приставать к чему-л.) прыстава́ць;

4. (приходить, приезжать в большом количестве) прост. прыва́льваць;

5. (приезжать, приходить, прибывать куда-л.) прост. прыпіра́ць, прыпіра́цца, прысо́ўвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траві́ць

I несов., тех. трави́ть;

т. узо́р на шкату́лцы — трави́ть узо́р на шкату́лке

II несов. (производить потраву) трави́ть;

т. пасе́вы — трави́ть посе́вы;

ко́замі се́на т. — не в коня́ корм; зря переводи́ть добро́

III несов. (о пищеварении) вари́ть, перева́ривать

IV несов., мор. трави́ть;

т. кана́т — трави́ть кана́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бот I м. сапо́г;

скураны́я бо́ты — ко́жаные сапоги́;

тава́р на бо́ты — сапо́жный това́р;

быць пад бо́там — быть под сапого́м;

дурны́, як б. — глуп, как бара́н;

бо́ты ка́шы про́сяць — сапоги́ ка́ши про́сят;

два бо́ты па́рапогов. два сапога́ па́ра;

шаве́ц без ~таўпогов. сапо́жник без сапо́г

бот II м., мор. бот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штык I, род. штыка́ м., в разн. знач. штык;

гранёны ш. — гранёный штык;

у ро́це застало́ся со́рак ~ко́ў — в ро́те оста́лось со́рок штыко́в;

капа́ць глыбінёй на ш. — копа́ть глубино́й на штык;

прымкну́ць ш.воен. примкну́ть штык;

сустрэ́ць (прыня́ць) у штыкі́ — встре́тить (приня́ть) в штыки́

штык II, род. штыка́ м., мор. штык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оття́жка ж.

1. (действие) спец. адця́гванне, -ння ср., адця́жка, -кі ж.;

оття́жка шин техн. адця́гванне (адця́жка) шын;

2. (замедление, проволочка) адця́жка, -кі ж., адця́гванне, -ння ср.;

оття́жка в реше́нии вопро́са адця́жка (адця́гванне) у вырашэ́нні пыта́ння;

3. воен., спорт. адця́жка, -кі ж.;

уда́рить с оття́жкой уда́рыць з адця́жкай;

4. (трос) мор. адця́жка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокла́дывать несов., в разн. знач. праклада́ць, пракла́дваць; (перекладывать что, чем — ещё) пераклада́ць, перакла́дваць;

прокла́дывать доро́гу че́рез го́ры праклада́ць (пракла́дваць) даро́гу праз го́ры;

прокла́дывать я́блоки соло́мой праклада́ць (пераклада́ць, перакла́дваць) я́блыкі сало́май;

прокла́дывать курс мор., ав. праклада́ць (пракла́дваць) курс;

прокла́дывать себе́ доро́гу праклада́ць (пракла́дваць) сабе́ даро́гу;

прокла́дывать путь чему́-л. праклада́ць (пракла́дваць) шлях чаму́е́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́зел I (род. вузла́) м., в разн. знач. у́зел;

завяза́ць вузло́м — завяза́ть узло́м;

чыгу́начны в. — железнодоро́жный у́зел;

пашто́ва-тэлегра́фны в. — почто́во-телегра́фный у́зел;

в. абаро́нывоен. у́зел оборо́ны;

в. супярэ́чнасцейу́зел противоре́чий;

марскі́ в. — морско́й у́зел;

мёртвы в.спец. мёртвый у́зел;

саніта́рны в. — санита́рный у́зел;

го́рдзіеў в. — го́рдиев у́зел

ву́зел II (род. вузла́) м., мор. у́зел

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звод I (род. зво́ду) м.

1. вырожде́ние ср., вымира́ние ср.; (повальная смерть) мор;

2. (похищение) уво́д;

3. только мн., разг. пересу́ды, спле́тни

звод II (род. зво́ду) м., спец.

1. свод;

з. зако́наў — свод зако́нов;

з. марскі́х сігна́лаў — свод морски́х сигна́лов;

з. пра́віл арфагра́фіі і пунктуа́цыі — свод пра́вил орфогра́фии и пунктуа́ции;

2. (редакция текста древней рукописи) изво́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́скать несов.

1. (бегать в поисках кого-, чего-л. — о животных) шны́рыць; (лазить, ходить, ездить, бегать в поисках кого-, чего-л. — о людях) разг. го́йсаць, бе́гаць;

2. (искать, в том числе и глазами) разг. шна́рыць, шны́рыць, шны́парыць; (перебегать с одного предмета на другой, высматривая что-л. — о глазах) бе́гаць, шна́рыць, шны́парыць, шны́рыць;

ры́скать глаза́ми шна́рыць (шны́рыць, шны́парыць) вача́мі;

3. мор., ав. ры́скаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привали́ть сов.

1. прывалі́ць, мног. папрыва́льваць;

привали́ть ка́мень к стене́ прывалі́ць ка́мень да сцяны́;

2. (прислонить, опереть) разг. прыпе́рці, мног. папрыпіра́ць, прыхіну́ць, мног. папрыхіна́ць, прыхілі́ць, мног. папрыхіля́ць;

3. (о судах) мор. прывалі́ць, падплы́сці, падплы́ць; (пристать к чему-л.) прыста́ць;

4. (прийти, появиться в большом количестве) разг. прывалі́ць;

5. (приехать, прийти, прибыть куда-л.) прост. прыпе́рці, прыпе́рціся, прысу́нуцца, прыцягну́цца;

ему́ сча́стье привали́ло яму́ шча́сце прывалі́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)