действи́тельный

1. (реальный) рэчаі́сны;

2. (подлинный) сапра́ўдны;

3. / действи́тельный зало́г грам. незале́жны стан;

действи́тельная слу́жба воен. абавязко́вая слу́жба;

действи́тельный член акаде́мии нау́к правадзе́йны член акадэ́міі наву́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

превосхо́дный

1. (очень хороший) ве́льмі до́бры; (чудесный) цудо́ўны; (отличный) выда́тны; (необыкновенный) надзвыча́йны;

превосхо́дный челове́к ве́льмі до́бры (цудо́ўны) чалаве́к;

2. (превосходящий) перавыша́ючы;

превосхо́дная сте́пень грам. найвышэ́йшая ступе́нь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

служе́бный

1. службо́вы;

2. (вспомогательный) службо́вы; дапамо́жны;

э́та гипо́теза име́ет то́лько служе́бное значе́ние гэ́та гіпо́тэза ма́е то́лькі службо́вае значэ́нне;

3. грам. службо́вы;

служе́бные слова́ службо́выя сло́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́ткі

1. Праход паміж гумнамі (Жытк.).

2. Вузкі прамежак паміж глухімі сценамі суседніх хат, дзе амаль сыходзяцца стрэхі (Рэч., Сал., Слуцк. Сержп. Грам., 48, Ст.-дар., Стол.). Тое ж суток (Жытк.), су́тачкі (Рэч., Сал., Ст.-дар.), су́дачкі (Глуск. Янк. I, Жытк., Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

übergeordnet

a

1) вышэйстая́чы (пра інстанцыю)

2)

ein ~er Satz — грам. сказ, да яко́га адно́сіцца другі́ сказ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

развіты́​II

1. entwíckelt, entfáltet;

са́мы развіты́ béstentwickelt;

2. (пра чалавека) gut entwíckelt; áufgeweckt (пра дзіця);

развіты́ не па гада́х frühreif;

3. грам.:

развіты́ сказ erwéiterter Satz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

састаўны́

1. (які складаецца з некалькіх частак) zusámmengesetzt;

састаўны́ выка́знік грам. ein zusámmengesetztes Prädikát;

2. (які з’яўляецца часткай чаго-н.) Bestánd;

састаўна́я ча́стка Bestándteil m -s, e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акалі́чнасць ж.

1. Úmstand m -(e)s, -stände;

акалі́чнасці мн. Úmstände pl, Verhältnisse pl;

жыццёвыя акалі́чнасці Lébensverhältnisse pl;

2. грам. Adverbiálbestimmung [-v-] f -, -en; Adverbiále [-vər-] n -s, -li¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прынале́жны

1. (да чаго) принадлежа́щий (к чему);

2. (да чаго) прича́стный (к чему);

лю́дзі, ~ныя да літарату́ры — лю́ди, прича́стные к литерату́ре;

3. грам. притяжа́тельный;

п. займе́ннік — притяжа́тельное местоиме́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ві́льгаць ’сырасць, макрата; вада, вадкасць’ (БРС, КТС, Нас.; КЭС, лаг.; Мал., Бяльк., Шат., Касп.); ’адліга’ (Нас.). Укр. ві́льгість ’вільгаць, сырасць’. Лексема запазычана з польск. wilgoć ’тс’ (Шатэрнік, 46; Пальцаў, Лекс. і грам., 38; Цвяткоў, 60) ці дакладней са ст.-польск.: ст.-бел. вилкость (з XV ст.) ст.-польск. wilkość (Карскі, Труды, 310). У сучаснай бел. мове маецца вельмі шмат новаўтварэнняў з пачатковым вільгаць‑: вільгатнець, вільгацеабмен, вільгацеаддача, вільгацелюбівы, вільгацепадʼёмны, вільгаціць, вільгацеёмістасць, вільгацястойкі, вільгацяўстойлівы і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)