rozebrać
зак.
1. распрануць, раздзець;
2. разабраць;
3. грам. разабраць (сказ);
4. тэх. разабраць;
rozebrać maszynę — разабраць машыну
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
аб’ект м
1. Objékt n -(e)s, -e; Gégenstand m -(e)s, -stände;
прамысло́вы аб’ект Industríeobjekt n;
2. грам (дапаўненне) Objékt n -(e)s, -e, Ergänzung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
супраці́ўны
1. (думка і г. д) entgégengesetzt, gégensätzlich, gégenteilig;
каза́ць супраці́ўнае таму́, што … das Gégenteil von dem ságen, was …;
2. грам ádversativ [-vɛr-], gegenüberstellend, entgégenstellend;
супраці́ўны злу́чнік adversatíve [-vɛr-] Konjunktión
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Élativ
m -s, -e грам.
1) элятыў (зыходны склон)
2) найвышэ́йшая ступе́нь (у значэнні абсалютна высокай ступені якасці)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Aktiv
I Áktiv
n -s грам. незале́жны стан
II Aktív
n -s, -e i -s актыў, гру́па актыві́стаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адзіно́чны
1. в разн. знач. одино́чный; (индивидуальный — ещё) едини́чный;
а. стрэл — одино́чный вы́стрел;
~нае заключэ́нне — одино́чное заключе́ние;
а. палёт — ав. одино́чный полёт;
2. грам. еди́нственный;
а. лік — еди́нственное число́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
перахо́дны
1. в разн. знач. перехо́дный;
п. экза́мен — перехо́дный экза́мен;
~ныя гаво́ркі — перехо́дные го́воры;
п. дзеясло́ў — грам. перехо́дный глаго́л;
2. переходя́щий;
п. сцяг — переходя́щее зна́мя;
~ныя су́мы — переходя́щие су́ммы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Гайсцер ’бусел чорны’ (Мат. Гом., 3, Інстр. II), га́йсцёр ’Ciconia nigra’, гайстр, гайсцёр ’Ciconia nigra L., бусел чорны; Ciconia ciconia L., бусел белы’, га́йстра ’назва птушкі’ (Сержп. Грам.). Параўн. укр. га́йстер ’бусел’ (Лысенка, ССП, Лысенка, СПГ, Грынч.). Гэта слова запазычана з польск. дыял. hajster а гэта з ням. дыял. Heister ’тс’. Гл. Цімчанка, 1, 501 (ва ўкр. мове слова вядома з XVIII ст.); Фасмер, 1, 64; Рудніцкі, 532. Агляд этымалагічных версій назваў бусла гл. Клепікава, ВСЯ, 5, 149–158.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ку́цы 1 ’кароткі’ (ТСБМ, Нас., ТС, Касп., Бяльк.). Укр. куций, рус. куцый ’тс’. Надзейнай этымалогіі няма. Экспрэсіўны варыянт да *кусы (укр. кусий ’куцы’, балг. къс, серб.-харв. ку̑с, польск. kęsy, чэш. kusý, в.-луж. kuši, н.-луж. kušy ’тс’) (Бернекер, 601; Міклашыч, 128). Гэта версія даволі надзейная, бо дапамагае зразумець абмежаванае распаўсюджанне куцы і тое, што кусы і куцы знаходзяцца, за выключэннем укр. кусий, у дадатковай дыстрыбуцыі.
Ку́цы 2 ’чорт’ (Сержп. Грам.). Гл. куцы 1. Параўн. куртаты 2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мале́й 1 ’менш’ (шчуч., Сцяшк. Сл.) — выраўненая форма вышэйшай ступені прыслоўяў на ‑ей у суплетыўных утварэннях (Бел. грам.₂, 1, 197; Карскі 2-3, 49). Да малы́ (гл.).
Мале́й 2 ’спакойны, флегматычны чалавек’ (глус., Янк. Мат.), мале́ева сту́па ’таўстуха’, мале́ева торба ’непаваротлівы, павольны чалавек’ (Нас.). Відавочна, утворана ад прыметніка ⁺памалы ’павольны’, ад якога засталося ў бел. мове прыслоўе памалу ’марудна, павольна’ (параўн. укр. пома́лий, чэш., славац. pomalý ’павольны’); аб суфіксе ‑ей гл. Сцяцко, Афікс. наз., 98; Слаўскі, SP, 1, 87.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)